Lorem ipsum
Zasada komplentarności dotyczy łączenia się zasad azotowych, które występują w kwasach nukleinowych (np. DNA). Adenina łączy się podwójnym wiązaniem wodorowym z tyminą, a cytozyna potrójnym wiązaniem wodorowym z guaniną. W związku z tym stosunek A:T i G:C w cząsteczce DNA wynosi 1, a mając jedną nić DNA możemy odtworzyć drugą. Proces ten zachodzi podczas replikacji.
Twoim zadaniem jest wczytać sekwencję DNA zawartą w pliku sekw.txt i jako rozwiązanie podać nić komplementarną.
Jeśli GC-content w kontekście genu jest dla Ciebie oczywistością - spójrzmy na problem bardziej globalnie...
Napisz program, który znajdzie najczęściej występujący 'wyraz' czteroliterowy w sekwencji nukleotydowej podwójnej nici DNA
GC-content to jeden z podstawowych parametrów liczbowych, które można uzyskać z sekwencji DNA. Można go wykorzystać, m. in. do znajdowania obszarów genomu obcego pochodzenia...
Pomóż Laborantowi Zbigniewowi i policz na ile grup zostaną posegregowane fragmenty DNA.
Pomóż nieuważnemu technikowi wyliczyć długość użytych barcodów.
Napisz program, który policzy na ile części zostanie podzielona sekwencja po działaniu na nią kilkoma enzymami restrykcyjnymi.
Napisz program, który policzy na ile fragmentów zostanie podzielona sekwencja, jeśli specyficzna sekwencja rozpoznawalna przez enzym restrykcyjny to: GRYC (według kodu IUPAC)
Czynniki transkrypcyjne to białka, które umieją rozpoznać konkretną sekwencję w łańcuchu #DNA, związać się do niej i wywołać jakąś reakcję, np. spowodować ekspresję genu znajdującego się w pobliżu tej sekwencji bądź przeciwnie, zahamować ją. Pełnią więc bardzo istotną rolę w regulowaniu ekspresji genów. Każdy czynnik transkrypcyjny rozpoznaje jakieś konkretne, specyficzne dla niego sekwencje - niektóre tylko jedną, np. ATTATCG, niektóre kilka podobnych do siebie, np. ATTTA, ATTCA i ATTGA.
Zapisane na #DNA geny nie są potrzebne wszystkie naraz - niektóre są potrzebne tylko raz na całe życie (np. te odpowiedzialne za rozwój dorosłego osobnika z pojedynczej komórki), inne tylko w wyjątkowych sytuacjach (np. jakiegoś uszkodzenia lub infekcji), jeszcze inne cały czas, ale w różnych ilościach. W związku z tym mechanizmy ekspresji genów podlegają regulacji.